System stawu kolanowego cynthia (cr)

Wskazany w bolesnym i niesprawnym stawie kolanowym wynikającym z choroby zwyrodnieniowej stawów, reumatoidalnego zapalenia stawów, urazowego zapalenia stawów, w którym jeden lub więcej przedziałów jest zaangażowanych w pochylony profil kości udowej, co pozwala zachować kość bez utraty dopasowania lub wytrzymałości komponentu.

Wskazania: Nadaje się do zabiegów chirurgicznych wymagających zachowania przestrzeni osteogennej, może być stosowany do mocowania bloków kostnych i przeszczepów kostnych BBA. Materiał: stop tytanu Cechy: Ultra cienka konstrukcja: Grubość główki wynosząca 0,9 mm gwarantuje, że wysokość wystającej powierzchni kości po implantacji będzie mniejsza niż 1 mm. Konstrukcja z rowkiem Torx w główce, śrubokręt mocniej trzymający. Różne anody dla łatwego różnicowania. Wiele możliwości wyboru długości. Najnowocześniejsza konstrukcja samogwintującego rowka, wygodna do implantacji. Specyfikacjaï¼ Śruba kostna, Ø1,0 × 4mm Śruba kostna, Ø1,0 × 6mm Śruba kostna, Ø1,0 × 8mm Śruba kostna, Ø1,0 × 10mm Śruba kostna, Ø1,0 × 12mm Śruba kostna z tępą końcówką, Ø1,3 × 4mm Śruba kostna z tępą końcówką, Ø1,3 × 6mm Śruba kostna z tępą końcówką, Ø1,3 × 8mm Śruba kostna z tępą końcówką, Ø1,3 × 10 mm Śruba kostna z tępą końcówką, ─ 1,3 × 12 mm Śruba kostna z ostrą końcówkąï¼Ï1,3×4mm Śruba kostna z ostrą końcówkąï¼Ï1,3×6mm Śruba kostna z ostrą końcówkąï¼Ï1,3×8mm Śruba kostna z ostrą końcówkąï¼Ï1,3×10 mm Śruba kostna z ostrą końcówkąï¼Ï1,3×12 mm

Płytka blokująca kłykciowa dystalna przyśrodkowa kości udowej jest optymalnym sposobem leczenia złamań kłykci kości udowej o konstrukcji anatomicznej.

Minimalnie inwazyjne wprowadzanie jest zalecane w przypadku płytki blokującej dystalną część kości udowej Ⅱ, minimalnie inwazyjny uchwyt do wprowadzania i przezierny dla promieni rentgenowskich aparat celowniczy umożliwia kontrolowanie widoku pod wzmacniaczem obrazu.

Bezpośrednia boczna klatka zespolona międzytrzonowa (DLIF) została zaprojektowana w celu zapewnienia dostępu i leczenia kręgosłupa lędźwiowego poprzez dostęp boczny lub przednio-boczny, w tym przednią ekspozycję do przestrzeni zaotrzewnowej przez małe nacięcie. Ta technika chirurgiczna pozwala na umieszczenie klatki DLIF w przestrzeni międzykręgowej, unikając jednocześnie naczyń przednich, tylnych elementów nerwowych i kostnych.