Złamania śródstawowe kości piętowej są zwykle leczone za pomocą tradycyjnego zespolenia wewnętrznego obejmującego boczne nacięcie poszerzające, a następnie użycie płytek blokujących po ponownym ustawieniu. Chociaż ta metoda pozwala pacjentom jak najszybciej wrócić do pracy po operacji, ma kilka wad. Należą do nich duży uraz spowodowany cięciem w kształcie litery L, ryzyko martwicy skóry, potencjalne uszkodzenie nerwu strzałkowego podczas operacji, znaczny zrost pooperacyjny, ograniczenie ruchomości. Aby uniknąć tych powikłań, klinicyści zaczęli przechodzić na minimalnie inwazyjne techniki stabilizacji wewnętrznej.

Minimalnie inwazyjna stabilizacja wewnętrzna okazała się skuteczna w leczeniu pacjentów ze złamaniami śródstawowymi kości piętowej. Obejmuje mniejsze nacięcia, wykorzystuje resetowanie wspomagane fluoroskopią rentgenowską, ułatwia operacje chirurgiczne, minimalizuje usuwanie tkanek miękkich w celu ochrony otaczającego dopływu krwi i zapewnia korzystne środowisko biologiczne do naprawy tkanek miękkich i gojenia złamań. Takie podejście znacznie zmniejsza częstość występowania działań niepożądanych i skraca czas operacji. W ostatnich latach artroskopia stawu skokowego jest również coraz częściej stosowana w diagnostyce i leczeniu śródstawowych lub pozastawowych schorzeń stopy i stawu skokowego. Zastosowanie techniki artroskopowej w złamaniach kości piętowej, wspomaganej artroskopią, wnosi nową nadzieję i kierunek w leczeniu.

Informacje o sprawie

I. Profil pacjenta

Podstawowe informacje: Pan Zeng, 39-letni mężczyzna.

Opis choroby: Pacjent przypadkowo spadł z wysokości 3 m, w wyniku czego wystąpił silny ból prawej pięty, niemożność utrzymania ciężaru ciała, trudności w chodzeniu, aw badaniu rentgenowskim rozpoznano wieloodłamowe złamanie kości piętowej prawej. Pacjent nie miał wcześniejszej historii urazów ani operacji i jest w dobrym ogólnym stanie zdrowia.

Czas konsultacji: lipiec 2023

Plan leczenia: Artroskopowe małoinwazyjne zespolenie wewnętrzne pin-in-pin złamania kości piętowej prawej z dostępu zatoki stępu.

Zabieg chirurgiczny

I. Pierwsze zapoznanie się z pacjentem

Pacjentka została przyjęta do szpitala w lipcu 2023 roku z powodu bólu prawej pięty i ograniczenia aktywności, które utrzymywały się przez 4 godziny po upadku ze znacznej wysokości. Badanie rentgenowskie potwierdziło wieloodłamowe złamanie kości piętowej prawej.

Obrazowanie przedoperacyjne:

⇑ Przedoperacyjny DR

⇑ Przedoperacyjna tomografia komputerowa

II. Proces leczenia

Dobór programu leczenia:
Przypadek przedstawiał ciężkie załamanie powierzchni stawowej po złamaniu kości piętowej z towarzyszącym znacznym obrzękiem stopy i stawu skokowego. Wzięto pod uwagę następujące kwestie:

Leczenie zachowawcze uznano za niewystarczające do przywrócenia zapadniętej powierzchni stawowej. Bez odpowiedniego wyrównania zniekształcenie złamania może skutkować długotrwałą dysfunkcją stopy i stawu skokowego, zapaleniem stawów skokowo-żuchwowych i przewlekłym bólem.
Tradycyjna chirurgia mocowania wewnętrznego typu „wytnij i wymień”, dzięki podejściu bocznemu poszerzeniu, oferuje zalety, takie jak solidne mocowanie wewnętrzne i niezawodne resetowanie. Wiąże się jednak z ryzykiem powikłań, w tym rozległego śródoperacyjnego rozebrania tkanek miękkich, uszkodzenia tkanek miękkich, zakażenia pooperacyjnego, martwicy brzegów skóry i zrostów pooperacyjnych.
Zdecydowano się na małoinwazyjne zespolenie wewnętrzne ze względu na ograniczenie powikłań i znaczną skuteczność. Artroskopia umożliwia bezpośrednią wizualizację zapadniętego obszaru tylnej powierzchni stawowej kości piętowej, ułatwiając monitorowanie efektu resetowania. Do zablokowania i unieruchomienia tylnej powierzchni stawowej, z zachowaniem długości, wysokości i szerokości kości piętowej, zastosowano system gwoździ piętowych typu II typu II. Minimalnie inwazyjna operacja wymaga mniejszego obrzęku skóry i tkanek miękkich i może być przeprowadzona na wczesnym etapie. Dlatego wybrany plan chirurgiczny obejmował minimalnie inwazyjną stabilizację wewnętrzną pin-in-pin z artroskopową odbudową złamania prawej pięty z dostępu zatoki stępu.
Przygotowanie przedoperacyjne:
Przeprowadzono rutynowe badania przedoperacyjne i uniesiono dotkniętą kończynę, jednocześnie przykładając lód w celu zmniejszenia obrzęku. Dodatkowo podjęto środki zapobiegające zakrzepicy i innym powikłaniom.

Obraz chirurgiczny:
Zabieg rozpoczęto od zastosowania artroskopu 2,7 mm w celu obserwacji zapadnięcia się tylnej powierzchni stawowej kości piętowej z dojścia zatoki stępu. Po repozycjonowaniu do zespolenia zastosowano system gwoździ w gwoździu Double Medical do kości piętowej.

↑ Artroskopowa obserwacja zapadnięcia się tylnej powierzchni stawowej kości piętowej

Zanim	Po

↑ Zdjęcia artroskopowe

Opieka pooperacyjna:

Zwrócono uwagę na stan rany, uniesienie chorej kończyny w celu zmniejszenia obrzęku oraz regularne zmiany opatrunków.
Położono nacisk na stopniowe ćwiczenia funkcjonalne, koncentrując się na aktywnych ruchach palców stóp i angażując się przede wszystkim w aktywne czynności z umiarkowanym oporem, aby zapobiec zanikowi mięśni.
Wykonywano regularne oceny radiograficzne w celu monitorowania gojenia się złamań.
Efekt leczenia
Po operacji pacjent odczuwał znaczną ulgę w bólu stopy. Minimalnie inwazyjne nacięcie było estetyczne, a rana pozostała sucha i czysta bez śladów sączenia. Dzięki skutecznemu nastawieniu złamania obrzęk kończyny wyraźnie ustąpił, umożliwiając wczesne ćwiczenia funkcjonalne stawu skokowego. Poniższe obrazy przedstawiają nacięcie i postęp pooperacyjny.

↑ Pooperacyjny DR

↑ Pooperacyjna tomografia komputerowa

IV. Środki ostrożności dla pacjentów w życiu codziennym

Porady dietetyczne: Połóż nacisk na lekką dietę, zapewniając jednocześnie spożycie składników odżywczych, takich jak białko, witaminy, błonnik, jony wapnia i pierwiastki śladowe. Zalecane źródła pożywienia to między innymi mięso, jaja, mleko, warzywa, owoce, ryby, krewetki, orzechy.

Ćwiczenia funkcjonalne:

Rekonstrukcja ruchomości stawu skokowego: Skoncentruj się na przywróceniu normalnej zdolności ruchowej stawu skokowego.
Trening siłowy mięśni kostek, łydek i podeszwy: Jeśli dozwolone jest obciążanie, zaangażuj się w ćwiczenia, które przywracają zdolność do obciążania poprzez trening siłowy mięśni kostek, łydek i podeszwy. Specyficzne metody treningowe obejmują kulki podeszwowe, ćwiczenia chwytania ręczników, ćwiczenia spinacza do papieru i wewnętrzny trening mięśni podeszwowych.
Sugestie dotyczące ponownego sprawdzenia: Wizyty kontrolne należy zaplanować po 1, 2, 3 miesiącach, 6 miesiącach i roku po operacji. Wizyty te pomogą określić postęp gojenia się złamania i pokierują ćwiczeniami rehabilitacyjnymi.

Percepcja lekarza:

Minimalnie inwazyjna technika zespolenia wewnętrznego gwoździem w gwoździu, wykonana z dostępu do zatoki stępu i artroskopowej odbudowy, spowodowała minimalne uszkodzenia, mniej powikłań, przywrócenie anatomicznego kształtu kości piętowej oraz utrzymanie stałej długości kości piętowej, wysokości, i szerokość. Zazębiający się system gwóźdź w gwoździu zapewnia stabilne właściwości strukturalne i mechaniczne. Ogólnie rzecz biorąc, operacja jest prosta, oszczędza czas operacji i umożliwia wczesną rehabilitację funkcjonalną zgodnie z koncepcją Enhanced Recovery After Surgery (ERAS).